Πρόκειται για μια δ/χη που ταξινομείται ανάμεσα στις συναισθηματικές δ/χες και έχει ποσοστά επικράτησης 12μήνου μεταξύ 1,8% και 5,8%. Πολλές φορές φαίνεται να μην αναγνωρίζεται ως ξεχωριστή οντότητα γι αυτό και σε αρκετές περιπτώσεις δεν δίδεται η ενδεδειγμένη θεραπεία.
Διαγνωστικά Κριτήρια
A. Στην πλειονότητα των κύκλων της εμμήνου ρύσεως, τουλάχιστον πέντε συμπτώματα πρέπει να είναι παρόντα την τελευταία εβδομάδα πριν από την έναρξη του κύκλου, αρχίζουν να βελτιώνονται μέσα σε λίγες ημέρες μετά την έναρξη του κύκλου, και γίνονται ελάχιστα ή απόντα την εβδομάδα μετά την έμμηνο ρύση.
Β. Ένα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα πρέπει να είναι παρόντα:
- Διακριτή συναισθηματική αστάθεια (π.χ., εναλλαγές της διάθεσης: αίσθημα ξαφνικής λύπης ή δακρύων, ή αυξημένη ευαισθησία στην απόρριψη).
- Διακριτή ευερεθιστότητα ή θυμός ή αυξημένες διαπροσωπικές συγκρούσεις.
- Διακριτή καταθλιπτική διάθεση, αισθήματα απελπισίας, ή σκέψεις αυτο-αποδοκιμασίας.
- Διακριτό άγχος, ένταση, ή / και συναίσθημα νευρικότητας ή «στην τσίτα».
Γ. Ένα (ή περισσότερα) από τα παρακάτω συμπτώματα, πρέπει επιπλέον να είναι παρόντα, για να φτάσουν συνολικά τα πέντε όταν συνδυάζονται με συμπτώματα από το κριτήριο Β, παραπάνω.
- Μειωμένο ενδιαφέρον για συνήθεις δραστηριότητες (π.χ., εργασία, το σχολείο, τους φίλους, τα χόμπι).
- Υποκειμενική δυσκολία στη συγκέντρωση.
- Λήθαργος, εύκολη κόπωση, ή σημαντική έλλειψη ενέργειας.
- Σημαντική αλλαγή στην όρεξη, υπερκατανάλωση τροφής ή λαχτάρα για ειδικές κατηγορίες τροφίμων.
- Υπερυπνία ή αϋπνία.
- Μια αίσθηση του να είναι κατακλυσμένοι ή εκτός ελέγχου.
- Τα φυσικά συμπτώματα όπως ευαισθησία στο στήθος ή πρήξιμο, πόνος αρθρώσεων ή μυών, μια αίσθηση «φουσκώματος», ή αύξησης του σωματικού βάρους.
Σημείωση: Τα συμπτώματα στα κριτήρια A-Γ πρέπει να έχουν τηρηθεί για τους περισσότερους εμμηνορροϊκούς κύκλους που σημειώθηκαν κατά το προηγούμενο έτος.
Δ. Τα συμπτώματα σχετίζονται με κλινικά σημαντική δυσφορία ή δυσκολίες στην εργασία, το σχολείο, τις συνήθεις κοινωνικές δραστηριότητες, ή στις σχέσεις με τους άλλους (π.χ. αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων, μειωμένη παραγωγικότητα και αποδοτικότητα στην εργασία, στο σχολείο, ή στο σπίτι).
E. Η διαταραχή δεν είναι απλώς μια έξαρση των συμπτωμάτων άλλης διαταραχής, όπως μείζων καταθλιπτική διαταραχή, διαταραχή πανικού, επίμονη καταθλιπτική διαταραχή (δυσθυμία), ή μιας διαταραχής της προσωπικότητας (αν και μπορεί να συνυπάρχουν με οποιαδήποτε από αυτές τις διαταραχές).
ΣΤ. Το κριτήριο Α θα πρέπει να επιβεβαιωθεί με αντίστοιχες καθημερινές αξιολογήσεις κατά τη διάρκεια τουλάχιστον δύο συμπτωματικών κύκλων. (Σημείωση: Η διάγνωση μπορεί να γίνει προσωρινά πριν από την εν λόγω επιβεβαίωση.)
Ζ Τα συμπτώματα δεν οφείλονται στις φυσιολογικές επιπτώσεις μιας ουσίας (π.χ., ένα φάρμακο κατάχρησης, μια φαρμακευτική θεραπεία , άλλη θεραπεία) ή άλλη ιατρική πάθηση (π.χ. υπερθυρεοειδισμός).
Διαγνωστικά Χαρακτηριστικά
Τα βασικά χαρακτηριστικά της προεμμηνορρυσιακής δυσφορικής διαταραχής είναι η έκφραση των συμπτωμάτων της ασταθούς διάθεσης, ευερεθιστότητα, δυσφορία και συμπτώματα άγχους που συμβαίνουν επανειλημμένα κατά τη διάρκεια την προεμμηνορροϊκή φάση του κύκλου και υφίενται γύρω στην έναρξη της εμμήνου ρύσεως ή λίγο αργότερα. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύονται από συμπεριφορικά και σωματικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα πρέπει να έχουν εμφανιστεί για τους περισσότερους εμμηνορροϊκούς κύκλους που σημειώθηκαν κατά το προηγούμενο έτος και θα πρέπει να έχουν αρνητικές συνέπειες στην εργασία ή την κοινωνική λειτουργία.
Η ένταση ή / και η εκφραστικότητα των συνοδευτικών συμπτωμάτων μπορεί να είναι στενά συνδεδεμένη με τα χαρακτηριστικά του κοινωνικού και πολιτιστικού υπόβαθρου της πληγείσας γυναίκας, τις οικογενειακές προοπτικές και πιο συγκεκριμένους παράγοντες, όπως οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η κοινωνική ανεκτικότητα, και θέματα που αφορούν το θηλυκό ρόλο.
Τυπικά, τα συμπτώματα κορυφώνονται κοντά στο χρόνο της έναρξης της εμμηνόρροιας. Αν και δεν είναι ασυνήθιστο τα συμπτώματα να χαλαρώνουν στις πρώτες ημέρες της εμμηνόρροιας, το άτομο πρέπει να ασυμπτωματικό κατά την ωοθυλακική φάση μετά την έναρξη της εμμήνου ρύσεως. Ενώ τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν συμπτώματα διάθεσης και άγχους, σωματικά συμπτώματα καθώς και συμπεριφορικά συμπτώματα, επίσης να προκύψουν.
Ωστόσο, η παρουσία των σωματικών ή/και συμπεριφορικών συμπτωμάτων εν απουσία συμπτωμάτων της διάθεσης και / ή του άγχους δεν είναι επαρκής για τη διάγνωση. Τα συμπτώματα είναι συγκρίσιμης σοβαρότητας (αλλά όχι διάρκειας) με εκείνα άλλων ψυχικών διαταραχών, όπως ένας ένα μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο ή διαταραχή γενικευμένου άγχους. Για να επιβεβαιωθεί μια προσωρινή διάγνωση, οι καθημερινές αξιολογήσεις συμπτωμάτων απαιτούνται για τουλάχιστον δύο συμπτωματικούς κύκλους.